เบื้องต้นเราต้องรู้ก่อนค่ะว่า ป่าที่เรา จะไปเดิน เป็นป่าประเภทไหน เช่น ป่าต่างประเทศหรือป่าในประเทศ

ในประเทศก็จะมีความแตกต่างกันอีก เช่น ป่าเหนือ ป่าอีสาน บางที่เป็นป่าแห้ง ทางกว้างกว่า ไม่รกมาก ป่าใต้เป็นป่าฝน ชื้น รก เปียก หินเยอะและลื่นง่าย และต้องดูว่าเราไปฤดูไหนด้วย แม้จะเป็นป่าแห้งในฤดูฝนก็มีความลื่นเช่นกัน..

สำหรับครูแจง การเดินป่าชื้นเดินยากที่สุด เพราะมีความลื่น ไม่ใช่เฉพาะบนก้อนหิน แต่สภาพดิน รากไม้ ก็ทำให้เราลื่นได้ง่าย จึงต้องเลือกรองเท้าที่มีดอกยางและพื้นรองเท้าที่ยืดหยุ่นดี สามารถยึดเกาะพื้นที่เราก้าวได้ดีในทุกๆ ก้าว ... ซึ่งวัสดุทำจากยาง จะดีที่สุด

วิธีทดสอบความยืดหยุ่น คือ ลองงอรองเท้าจากปลายรองเท้ามาที่ส้นรองเท้าดู .. ถ้าแข็งก็จะลื่นง่ายเวลาเราเดินบนก้อนหิน บางคู่แทบติดสเก็ตเลย

ครูใช้รองเท้าสตั๊ดดอย หรือ รองเท้ายางหล่อ ที่ชาวป่าชาวเขานิยมใช้กัน เพราะยืดหยุ่นดีมากๆ ดอกยางเป็นปุ่มๆ ยึดเกาะแบบมั่นใจทุกก้าว เปียกก็แค่เช็ดแป๊บเดียวแห้ง ไม่เหมือนผ้าที่จะเปียกชื้นตลอด และไม่ต้องกังวลว่าพื้นรองเท้าจะหลุดแยกส่วน เพราะยางเป็นเนื้อเดียวกันชิ้นเดียว ที่สำคัญถูกมากๆ .. บางคนก็ไม่ชอบรูปทรงที่ดูไม่เท่ มีสีดำสีเดียว.. ครูไม่ติดเรื่องความเท่ค่ะ เอาที่เดินมั่นใจไว้ก่อน

อ้อ.. และทุกการเดินป่า รองเท้าควรหุ้มรอบด้าน ไม่ใช่กึ่งรองเท้าแตะที่โยกสายรัดส้นขึ้นลง เพราะการเดินป่าพื้นไม่ราบเรียบ สม่ำเสมอ มีทางขรุขระลื่นชัน รองเท้าจึงต้องกระชับเท้าเสมอ

สตั๊ดดอยถ้าเดินป่าภาคอื่นๆ ก็ใส่ได้เหมือนกันนะ แต่ป่าที่ไม่ลื่นมากและแห้ง ครูก็ใส่รองเท้า Goretex กันน้ำหุ้มข้อเท่ๆ เหมือนกัน.. ถ้าเอามาใส่เดินป่าฝนจะกลายสภาพจากรองเท้าเป็นขันน้ำกันน้ำออก

ที่นี้ปัญหา คือ สตั๊ดดอย หาขนาดเท้าเด็กยาก ก็จะแนะนำให้หารองเท้าวัสดุใกล้เคียงข้างต้น ถ้าไม่ได้จริงๆ ก็ใช้รองเท้าผ้าใบที่เขาคุ้นเท้าอยู่แล้วก็ได้ค่ะ..แล้วรองเท้ารัดส้นเปิดปลายเท้า หรือรองเท้าที่ใช้ใส่ลุยน้ำวัสดุผ้าที่รัดรูปเท้าเลยใช้ได้ไหม? อันนี้ไม่แนะนำสำหรับมือใหม่ค่ะ เพราะ เดินสะดุดรากไม้ เตะก้อนหิน เท้าบาดเจ็บได้อีก

อย่าลืมว่า เดินป่า เท้าสำคัญกว่าหน้านะคะ หน้าไม่ต้องแต่งมาก แต่เท้าต้องดูแลอย่างดี

#ครูแจง #ครูรหัสป่า Lomfon Nature School